Gel

Gel, gel de, yüreðimden tut,
Düþerken hayallerimden!
Sancýmý hisset varlýðýný unut,
Kayarken kaygan bir zeminden.

Gel, gel de, gör halimi þimdi
Zaman geçmiþ üzerimden
Güveni, sevgiyi, adaleti
Çarmýha germiþler beni!

Yakýnlar uzak, hemde çok uzak!
Bir aðýtlar tezgâhý kuruluyor bak,
Ölene deðil þaire hep bu aðýtlar,
Uçsuz bucaksýz bir gözyaþý seli akýyor...

Zeynep Zuhal KILINÇ
Sosyal Medyada Paylaşın: