BİRİKTİR DÜŞLERİNİ...

Kök hücresi olabilirdim umudun
Tarumar edilmiþ bir gezegenin de son müdavimi
Sýrp Sýndýðý savaþýndan kalan bir gazidir kalemim
Cihan savaþlarýna katýlmayý unutan bir yaþlý tüfek belki de
Kendini temizlerken þakaðýndan vurduðu sözcükler
Detaylarda yaþamanýn da özrü ile
Geneline resmin bakmadan geçen bir önsezi.

Sözcükler hegemonyasýnda atladýðým basamaklar mý yoksa?
Ýçime atanan bir öðretmen titizliði ile
Hayatý sýnýfa benzeten bir koþut
Ýklimlerin söküklerinde buluþan
Ýðne iplik gibi
Kendime batýrdýðým çuvaldýzý da minnetle anarken
Her öldüðümde
Baþa alacaðým filmin özlemine tevekkül yükleyen.

Gönül gözünde ufku delen
Aþkýn kayýp bataryasýnda biteviye tükenen
Bayan Yanlýþ ve Bay Densiz olmanýn muradý belki
Kefil olduðum düþlere de uzandýðým gerçeði ile
Titizlikle sevdiðim gerçeðini asla deðiþtirmeyecek.

Katmanlarýnda ömrün, devasa rahmet
Kayda geçmeyen þiirler belki son çare
Bir de tutturmuþsan kývamýný hayatýn
Devasa rahmetin izinde ne mutlu salýndýðýn.

Düþlerini biriktir, çaylak hayalperest
Ufkun da saltanatýný sürsün þu devingen terane
Öykülerin göz hapsinde yeni hayatlar yarat
Sevdanýn namelerine karýþan ay ýþýðý
Ben ki kentin yabancýsý
Ben ki kent soylu bir âdem
Aþkýn hicreti ile kendime duyduðum özlem
Kanaviçe gölgelere sýðdýramadýðým isyan
Ýnsanlýðýn da rüþtünü ispatlamak adýna
Çözeltisinde acýlarýn ramak kala mutluluða
Göçeceðim de kentin harabelerinden.


Bir örtüden süzülen gün ýþýðý gibi
Üzülen yüreðim nasýl ki kafeste
Kuþ tüyü vicdanýmla süreceðim sefasý yalnýzlýðýn
Duvar dibinde yeþeren bir acý gibi
Kendimi ýskaladýðým her yeni gün sinemde açan.

Sözcükler ne urgan ne üryan
Aþksa bahþedilen en ulvi hadise
Soyut gezginlerle örtüþen somut bir özlem
Elbet yabancýlýðýn mahmuzladýðý bir saldýrý
Kendi ile restleþen her hücremde saklý matem
Ýndinde yalnýzlýðýn kaybolup giden peþi sýra
Sevgilinin aþka methiyeler dizen bir þairin de yalancýsý elbet
Kalem ve kelam.



Sosyal Medyada Paylaşın: