mil

gönlümün
eski huyudur bu
þu zavallý hal

yokluðun
küçük bir kýz çocuðu
ve yetim

dizlerimde
aðlayan her nehir
iyi bilir

su akar yol durur
insan ölür

ben
peþinden giderim
þiirin

gün batýmýna doðru

her aþk
sudan arta kalana
teslim

artýk yaðsan da
yaðmasan da yaðmur



















Sosyal Medyada Paylaşın: