Yalnýz hissetmek ki ?
Ölüyorum, bitiyorum görmüyorsun ?
Gecenin yarýsý iþten geldim,
Hiçbir þey demedim sadece uyudum.
Her taraf bira þiþeleri.
Ondan soðuduðumu fark ettim,
Onun yerine kendimi koydum, ona sinirlendim, üzüldüm sanýrým daha da iyi anladým.
Kendi zavallýlýðýmý gördüm.
Ama çaresizim biliyorum.
Ne hissetmen gerektiðini bilmediðin zamanlar olur ya hani, o an öyle bir evredeydim sanýrým.
Ama yine de ondan bunun acýsýný çýkarmam lazýmdý.
Dönülmez bir yola girdiðimi o an anladým.
Yani artýk baþka çarem yoktu.
Yapmam gerekeni yaptým,
öylece çektim gittim...
Eve bir yatak iki tane de koltuk aldým,
yeni hayatýma yavaþ yavaþ alýþýyorum.
Tek umudum onlardý,
Merdivenlerin oraya sinip dinlemiþtim
Gücüm de kalmamýþtý zaten yere yýðýldým,
“Geleceðim merak etme birazdan geliyorum” dedi.
Bekledim, çok bekledim ama hiç gelmedi.
Hakkari / 30 ✒️💋
Keþke gelseydi be o gün,