NEDEN BÜYÜMÜYORSUN ÇOCUK?
annemin eliyim çocukluðumun saçlarýnda
dizinde oturmuþum babamýn
kulaðýma fýsýldarken güneþ gibi gülümsüyor çocukluðum
akþama ne alýyým sana iþ dönüþünde
leblebi istesem bayram sabahý gibi
neþe dolacakken gözleri
bisiklet diyorum her soruþunda
heyecanla atýlýyorum unutup
babamýn yoksulluðunu
büyüyünce söz alacam sana
diyor her seferinde soluyor benzi
dolarken gözleri
bir kaç yaþ alýyorum hemen büyümüyorum da
büyümüþ de küçülmüþ gibi gibi
kalýnlaþtýrýyorum hemen sesimi
o zaman þeker al diyorum
zoraki gülümsüyorum
boynum bükük kalbim buruk
görmezden geliyoruz ben babamýn çaresizliðini
babamsa benim bisiklete olan hevesimi
annemin eliyim þimdi
gözyaþlarýmý kuruluyorum gece uyumaya çalýþýrken
babamýn her iþ dönüþünde kollarýna atladýðým küçük çocuðum þimdi
her akþam yolunu beklerken
camda
bisikletle gelebilir umuduyla heyecanlanan
elinde boya sandýðý baþýnda kasketi
bahçeye giren babamýn yorgun ayaklarý gibi yorgun þimdi yüreðim
her akþam
hayal kýrýklýðý yaþayan çocuðun gözyaþlarýyým þimdi
annemin eliyim þefkatle okþuyorum yetim baþýmý
bisiklet umrunda olmayan
babasýný özleyen çocuðum þimdi
elinde boya sandýðý babasýný beklerken
camýn kenarýnda uyuyan
mavi renkli bisiklete hiç binememiþ
çocukluðumun rüyasýyým þimdi
hep ayný ses hiç susmayan
büyüyünce sana bisiklet alacaðým
çözdüm tüm bilmeceleri
neden büyümüyor
içimdeki çocuk artýk biliyorum
caným babacýðýmýn
bisikletle geleceði o günü
bekliyorum
...
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.