Þair yüreði bu ; Ilýk meltemleri fýrtýna sayar. Saat on ikiyi vurdu mu ? Uykular sancýya döner… Deli yüreðini Vurur okyanuslara… Þimdi ýssýz bakir bir ada Okyanusun koynunda… Yosun saçlarý,oynaþýr dalgalarla. Dalgalar okþar saçlarýný….
Ne kadar özlem ! Ne kadar sevda ! Ne kadar ayrýlýk varsa, Ellerine koþar !...
Yada ýssýz bir daðda, Kimsesiz bir çam, Ýliklerine kadar sýrýlsýklam, Ýliklerine kadar gam !... Hatýralar serseri bir mayýn gözlerinde. Sonra þimþekler çakar.. Yüreðinin göklerinde, Asi bir bulut aðlar. Yanaklarýnýn güllerinde !...
Hatýralar ; Dudak kývrýmlarýnda, Gece baskýnlarý veren bir eþkýya, Zaptiye sevdalar umutlarda…
Gel de çýldýrma, Gece yarýlarýnda Çalan saatlere… Gel de mýsralarda, Ölme böyle kimsesiz, Kalma böyle biçare. Gezme þiirin sokaklarýnda, Deli divane !...
Gel de ! Ölme böyle yapayalnýz. Gel !...Gel !... Gel de kalma böyle, En güzel gecende, Ölme onsuz !... Þair yüreði bu ! Her zaman garip, Her zaman ýssýz, Her zaman kimsesiz !... ( Uykularýn sancýya döndüðü saatler..)
Leman Gürcanok… Aðva 18/Temmuz/2008
Sosyal Medyada Paylaşın:
LEMANCA Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.