Yaşamak Gerek...
Yanma gönlüm...
Yine ateþlerde yanýyorsun yanma,
Kendine haklý haksýz sebep arýyorsun,
Sebep olmadýðýn þeyleri üstüne taþ yapma,
Hazan yaðmurlarýyla boyadýðýn kalbine
Bir de bu dünyayý sýrtlama
Hafiflet yükünü, saklama fazla
Birden de saçma ama.
Her çicek zamanýnda yeþerir elbet,
Sabredip beklemesini bilmek gerek,
Belki de zor olaný sevmek,
Sevip de sahip çýkabilmek.
Susma hep, anlat içini yalnýzlýða
Haykýr tebessümünü, dök topraða
Anlar seni demlenerek,
Ýlerledikçe gün kaynayýp gidecek.
Yolcuyuz hayatta her birimiz inerek,
Ýniþli çýkýþlý da olsa yaþamak gerek,
Kilitledik sözcükleri raflarda bekleterek,
Fazla bekletmemek gerek.
(Toprak yolcusunu alýnca demlenir belki de)
(Bir bilse insan içinde neleri gizler halbuki)
(Ýçindeki tebessüm dediði içindeki sözcükler, yarým kalan , unutulmuþ beklerken demlenip demlenirken soðumuþ kelimeler)
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.