Yusuf Züleyha’nýn kocasý FOTÝVAR tarafýndan zýndana attýrýlýr. Yusuf zýndan da iftiralardan uzak kalacak, dinini insanlara daha iyi teblið edecekti. Onlara doðruluðu, temizliði ve kardeþliði öðreterek kendi elleri ile yaptýklarý putlara tapanlarýn kaybetmeye mahkum olduðunu anlatýyordu. Mahkum ve zýndan muhafýzlarý tarafýndan çok seviliyordu. Yusuf aradýðý sükunu bulmuþtu. Rabbine þükrediyordu. Züleyha ise yaptýklarý ile Yusuf’u tamamen kaybetmiþti. Onu görme arzusunu bir türlü içinden atamýyordu. Nereye baksa onun hayalini görüyordu. Yusuf onun yüzünden zýndana atýlmýþtý. Býrakýlmasý için Fotivar’a da bir þey söyleyemiyordu. Aylar yýllar gelip geçerken kimseye derdini açamýyordu. Tam 10 yýl Yusuf’u görmedi. Artýk dayanamadý ve birgün zýndana gitti. Karþýdan da olsa onu gördü. Onu kýrbaçlattý. Amma bu kendisinin daha çok üzülmesine ve ona daha çok baðlanmasýna sebep oldu
ZÜLEYHA HER GEÇEN GÜN ERÝYOR-8
Bu nasýl tutkudur, bu nasýl sevgi Neden ben Yusuf’suz yapamýyorum Derinleþir her gün, içim de kaygý Neden ben Yusuf’tan kopamýyorum
Ne Dünya umrumda, nede insanlar Sadece yürekten, sevenler anlar Ey Züleyha seni, söyle kim dinler Ben sana sarýlýp, öpemiyorum
Þu deli gönlüme, unut desem de Yeter deyip seni, istemesem de Çekilip otursam, þöyle köþem de Aþkýndan bir dirhem, sapamýyorum
Beterin beteri, vardýr ya hani Benim olmaman da, nedir ki mani Seni görememek, del eder beni Ben senden hiç sevgi kapamýyorum
Aslýn da kenara, atýlýyorum Yalnýzlar þehrine, katýlýyorum Her gün daha fazla, tutuluyorum Bu aþký ben niye, tepemiyorum
Ben ki mutluluðu, Yusuf’ta tattým Yasak aþkla kendim, ateþe attým Mýsýr tanrýsýný, çoktan terk ettim Ben artýk onlara, tapamýyorum
Sadýk DAÐDEVÝREN Aþýk LÜZUMSUZ
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.