Gözlerin eylüllenirdi dokununca bir buluta, Bakýþlarýnla sularda nilüferler çizerdin. Bir masala baþlar gibi baþlamýþtýk hayata, Bana,en güzel nilüferi sen verdin!
Uzak ormanlarýn uðultusuydu sesinde rüzgâr; Sen gülünce ceylanlar suya inerdi. Bazen susardýn; içimde kýþ kýyamet,kar... Uzardý geceler,güneþ erken sönerdi.
Bir fýrtýnada savrulduk; nerden bileceksin? Güz indi erkenci dal uçlarýna! Ne sesin kaldý,ne gülüþün...Ama,bana En güzel nilüferi sen verdin!
Sosyal Medyada Paylaşın:
Abdurrahman Günay Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.