NE HALE GELDİK
Sonunu düþünmeden, onca kalpleri kýrdýk
Hangi birine sorduk, elimizden kayarken
Esrarý çözülmeyen, beyinlerdeki sýrdýk
Oysa gözlerde horduk, sýrtýmýzý dayarken
Harlattýk alevleri, nefretin yeli ile
Tutuþturup her yeri, köz ettik bile bile
Hakkýndan gelemezken, iþimiz oldu hile
Her yürekte sýrf korduk, etrafýna yayarken
Taþ olan kalplerdeki, sevgi ise uzaktý
Baðlanmaktan korkutan, kýskacýyla tuzaktý
Uðruna göz yaþlarý, boþu boþuna aktý
Neden bu kadar zorduk, yerimizde sayarken
Karþýlýk veremedik, aþkla bakan gözlere
Hep kulpunu arayýp, inanmadýk sözlere
Öyle çok yanýldýk ki, bakmýyorken özlere
Nice seveni yorduk, gönülleri bayarken
Yarýnlarý süsleyen, ne çok hayaller yýktýk
Umutlarý yok edip, zorla zindana týktýk
Kendimize hak verip, su üzerine çýktýk
Geceler gibi morduk, hep gözleri boyarken
Nesrin Önem
Çanakkale
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.