Yarınlar gelesi değil

Ne büyük meziyet her sabah uyanmak
Dünya üzerinde ulaþtýðýn en yüksek mertebe
Bir binanýn beþinci katýyken
Ayný mertebenin bir kýyýsýndan
Açmak gözlerini dünyaya
Hiç de öyle küçümsenecek þey deðil

Gel zaman, git zaman
Banklar oturuþundan tanýrdý seni
Ben de bilirdim hangi bankta oturdunsa
Ilýman bir iç çekiþi yoklardým ellerimle
Ve dahasý
Deli oldu yaratýlýþ
Peþinden sürükledin zamaný
Saat 10.47
Saat 11.47
Saat 12.47
Karanlýk çökünce yoruldu biraz
Saat 20.01
Saat 20.02
Saat 20.03
Geç vakit hepten pes etti
Saat 23.59
Saat 23.59
Saat 23.59

Uzaklarda bir karanfil açtý aldýrmadým
Devlet dairesi soðuklarý biriktirdim avcumda
Ucuz yangýnlarý akýttým oluk oluk
Öyle pahasýz ve baksan bir kývýlcým bile etmez
Öyle fersiz ki içsen soðuk þerbet dudaðýnda
Üþüyorsan ellerini bir militanýn gözlerine tut
Benim içimde çarpýþan çakmak taþlarýný unut

Dünyadaki herkes kör olsa bir gün
Sen görmeye cesaret edebilir misin hala?
Aksi halde bana sevmekten bahsetme
Gemiler uðurluyorsun denize çýkan sokaklardan
Bir de beklemek ekliyorsun kamburuna
Yapma, yarýnlar gelesi deðil
Sen medeniyetin el sürmediði bir çiçeksin
Fütursuz açýyorsun sarp kayalýklarda
Dingin rüzgarla meþk ettin bir kere
Sana denmez tutsaklýðý aklettiren cümleler

Saat gündüzün bilmem kaçý
Hangi memlekette doðuyor güneþ
Hangi memlekette uyanýyor birileri
Tavanlar bulanýk
Yapýþkan yaðýyor yaðmurlar,
Asit desen deðil.
Bu sabah da açtýn gözünü,
Yaþamak desen deðil;
En fazla oyalamak zamaný.

Geceleyin sokak lambalarýnda son buluyor gökyüzü
Biz ki geceye bile biraz aydýnlýk sýçrattýk
Bu binanýn beþinci katýnda þimdi
Ne sokak lambasý görünür kýlýyor beni
Ne de gök yüzüne dahil oluyorum
Ancak sana özenen bir karanfili yoluyorum
Sosyal Medyada Paylaşın: