Karþýma hiç çýkmasan diyorum...
Vermesen elime yüreðimi çýrpýnan bir kuþ misali
Dilim damaðýmdan vazgeçse artýk
Ellerim titreyiþten,
Ruhum bekleyiþten arýnsa...
Sobelemesem duvarlarda gölgeni
Ansýzýn belirip yakamozlar gibi
Kýrýklamasan yerlere daha fazla kalbimi
Gözlerin gözlerime deðmese diyorum
Kandýrmasan emin olupta
Ýnkar yoluna gittiklerimi
Ellerin çekse kendini uðuldayan ruhumdan
Kulaklarým paslansa sessizliðinin tonundan
Arýnsam adam arýnsam,
Geri dönmeyeceðime yemin edip
Sana geliþimin günahlarýndan....
Karþýma hiç çýkmasan diyorum...
Alevlendirmesen küllenmiþ yangýnlarýmý
Kalbim ritmini düþürse
Zaman unutturmak için ömrüme üþüþse
Eros’un oklarý saplanmadan ayaklarýmýzýn ucuna düþse...
Bilmesen sana adadýklarýmý
Elden uzak sen diye sakladýklarýmý.
Dikilmesen karþýma ansýzýn gerçekler gibi
Benden alýp payýný arttýrmasan hüznün
Bir düþ gibi silinip gitse zamanýn gölgesinde yüzün...
Karþýma hiç çýkmasan,
Gözlerin gözlerime deðmese
Ne anlamý kalacaksa adý þiir olan bunca sözün...
Elif SEZGÝN
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.