Sabah, Suyu ýsýtmýþ Gecenin vedasýný bekliyordu Tam karanýn beyaza Kýzýlýn maviye dolandýðý an da Gecenin yaðmur olmuþ elleri Sarýlýp býrakýyordu topraðý
Kuytulardan esen rüzgarýn Çaldýðý ýslýk Önce tenini titretirken sabahýn Yarý uyur yarý uyanýk açýyordu göðsünü gün Kýzýl bir alev sarýyordu tüm bedenini gökyüzünün Gece ve sabah bir kavuþmanýn daha hazzýný yayýyordu doðaya Tüm canlý hücreler uyanýyordu. Gecenin maðrur aðýrlýðý okþuyordu yeryüzünü Yavaþ yavaþ çekiliyordu karanlýk kuytusuna Ve gün taptaze bir doðuma daha hazýrlanýyordu Kýzýl alev topu soldukça teninde Önce sarý sonra mavi bir neþeye býrakýyordu yerini
Güneþ, Ilýk bir su gibi akýyordu atmosferden Gece uykuya Gün doðmaya Meylederken Öpüyordu topraðý Gece ve onun Yaðmur sonrasý rayihasý
Sonrasý Gülümseyen bir papatya tarlasý.
Deniz...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Den(iz) Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.