BAOBAB AĞACI

Bir kadýn çoðalýyor tohumundan
Her dalý yükselirken göðe
Topraða býraktýðý her bir yaprak
Bir gülüþün cesedi
Dudaðýnýn kenarýndan asýlmýþ olan

Gövdesine kazýdýðýnýz izleriniz
Hüzünden madalyalar gibi
Çarpýyor yüzünüzdeki umarsýzlýða
Ve gövdeme uzattýðýnýz gözlerinizle
Küçük kesikler býrakýyorsunuz
Hem elinize hem içime .

Ýçim…
Boþalan odalarýmda yankýlanýyor kimsesizliðim
Ve ben ses oluyorum boþ sokaklarýna yalnýzlýðýmýn

Önce odalara sonra sokaklara ayrýldým bir aðaçken
Þimdi küçük bir þehir gibiyim
Dar sokaklarým, kirlenmiþ duvarlarým
Yokuþlarým ve yok oluþlarýmla

Ve her þehrin uzun hikayeleri vardýr.
Kokladýðýnda acýsý ciðerlerini yakar.
Saptýðýnda bir sokaðýma
Yüzünü bana sýrtýný dünyaya döneceksin
Yanan pirinç tarlalarýnda gezer gibi
Nefessiz kalacaksýn
Sað kalýþýma þaþýrýrken düþün…
Sen onca göz yaþý nereye akýyor sanýyorsun?

Baksana küçük dilini yutmuþ içimdeki çocuk
Þimdi lal!

Artarak azalan bir dengesi var
Yaþ almanýn
Her yapraðýný severek düþürdüm hayatýn önceleri
Çiçekleri okþar gibi sevdim herkesi
Çok geç öðrendim
Ýnsan sesi duyduðunda
sustuðunu kuþlarýn…

Derin dehlizlerimdeki Karayel
Bir Deniz’in çýðlýðý
Hayata geçirilmiþ her hayal
Sadece hayal kýrýklýðý imiþ meðer
Ýþte bu i mgelem
Zihinsel tasarým harikasý bir cümle deðil.
Sadece yaþanmýþlýk.

Bir avlusu var can evimin
Ver elini!
Kapýdan çýkalým
Tüm binalarý atlayalým
Resmi binalarý da…
Bina
Resmi
Hadi boyayalým…



Sosyal Medyada Paylaşın: