Acemiydim. Aceleci!
Çok toydum, o zamanlar
Yeþile duran ýþkýnlarý yoldum
Nar ekþisine banýp da yedim
Körpe ve kekremsi…
Büyüdükçe öðrendim
Yolunun uzun olduðunu
Sürgünün bana tatlar sunduðunu
Salkýma durduðunu
Amansýzdým. Apansýz!
Çocuktum, tecrübesiz
Az biraz serpilince koruk,
Kopardým…
Tuza basýp da yedim
Buruk ve ekþi…
O vakit öðreniyordum
Salkýmýn sürgünde olduðunu
Güneþe soyunduðunu
Saati üzüme kurduðunu…
Acýmasýzdým… Atýlgan…
Kaný kaynayan bir civan
Çýplak bedenine göz dikince güneþ;
Benzi sarardý,
Utancýndan yüzü kýzardý koruðun!
Çitmikleri davetkârdý ve çekici
Uzanýp derdim
Kýzaran yüzünden öpüp dudaklarýmla
Þirin þirin yedim
Lezzetliydi ve olgun…
Sandým ki
Ömrü bu kadardý asmanýn
Sunacaðý son tattý bu!
Fakat yine yanýlmýþtým;
Þýrayý iþittim
Pekmeziyse çok sevdim…
Oysa ikimizin de olgunluk demi þimdi
Biraz emek, biraz zaman
Hem birazcýk sabýrla
Yýllanma!
Üzümün þaraba,
Özümün sevaba
Devinme faslý artýk
Ve müsaadenizle
Þiirimi asma/ya geldim…
Çardaðýn serin yapraklarýnýn gölgesinde
Bir salkým üzüm akýyor damarlarýmdan
Eþsiz bir huzur niyetindeyim
Çakýrkeyif bir halde…
Meydanköy,
02 Aðustos 2020
Ali Asafoðullarý