Yoktun Sen...

Yoktun sen,
O bakamadýðým gözlerinde
Alýp götürdüðün o yerde
Yoktun sen, gülümseyiþlerinde

Kime inanmalýydý kalbim
Benim olmayan sözlerine mi?
Susturamadýðým gözlere mi?
Ait deðildin ki sen kalbine bile.

Gizlenmeliydi tüm sözcükler
Adeta yuvalarýndan fýrlamýþ gibi,
Çýkmalýydý tebessümünle yeniden,
Yoktun sen, yok olmaya mahkum gözlerden.

Bir bir sihirlendi bedenler,
Dudaklar kilitlendi hücresine
Yok sayýldý gece, sesinle
Yoktun sen , gelmedin bile bile.

Saydým günleri kalemle,
Yok olmaya mý baþladým gerçek de,
Sesini duydum sanki þimdilerde,
Fýrtýna gibi geçiyorsun yokken sahnede.



Sosyal Medyada Paylaşın: