BEN ARTIK

ben artýk,
hiçbir þeyi çok istemiyorum biliyor musun?..
hiçbir þeyin çok istemekle olmayacaðýný öðrendiðimden beri,
sakin bir ömür sürüyorum,
dünyanýn çetrefilli yollarýnda...
rüzgârý arkama alýyorum,
gönlümü þoför mahaline...
menzili bilmiyorum ama,
duracaðým yerleri çok iyi biliyorum...
refüjlere çarpýyorum bazen,
bazen uçuruma yuvarlanýyorum...
yara bere içinde kalsam da,
tez zamanda toparlanýyorum...
gençliðimden kaybediyorum ama,
acýlara baðýþýklýk kazanýyorum inan ki!..
belli bir süreden sonra insan alýþýyor zaten,
yediðin kazýklar batmýyor sanki...
para falan da biriktirmiyorum artýk,
ak akçeler de tedavülden kalktý biliyorsun...
dünyayý kurtarma planlarý da yapmýyorum eskisi gibi,
günü kurtarsam ne ala!..
mükellef sofralar kuruyorum imkânlarým dahilinde,
ucuzluktan giyiniyorum...
yangýnda ilk kurtarýlacak dolabým yok mesela,
nükleer saldýrýlara karþý hiçbir sýðýnaðým yok...
sigara soluðumu kestiðinden,
uzun soluklu yolculuklara da çýkmýyorum,
kýsa mesafeli yerlere gidiyorum þu aralar...
yol beni tutmuyor ama,
taksicilerden ne çekiyorum bilsen!..
hiçbirine bir þey demiyorum ama,
param kadar konuþuyorum...
gurur falan yapmýyorum eskisi gibi.
nefsimi körelttim birkaç darbeyle,
sosyal itibarýmý kürtajla aldýrdým...
hayallerimi tek tek katladým sonra,
hepsini çatýya kaldýrdým...
yeni yýldan hiçbir beklentim yok mesela,
eski yýldan bekledim de ne oldu?..
zaten içimdeki Pollyanna da orospu çýktý,
içimdeki çocuk evden kaçtý...
o ki ayakta duruyorum iþte,
iðneydi,
ilaçtý...
bu yolun kötüye gittiðinin farkýndayým.
bu gidiþle iþten de olurum ben,
bu gidiþle gözden...
dizlerim de tutmuyor eskisi gibi,
ayaküstü sevemiyorum o yüzden...
varsa ömürlük olsun diyorum,
yoksa böyle iyi!..
anlýyorsun deðil mi beni,
anlýyorsun meseleyi?..
Sosyal Medyada Paylaşın: