Bu iðneyle kuyu kazmak gibi bir þeydi. Ne var? Buldun mu?" diye sordu. "Yanýlmýyorsam, þurasý."
Elimle ilerdeki bir mefruþatçýyý iþaret ediyordum. Arabayý münasip bir yere çektim, ikimiz de dýþarý çýktýk. Apartmanýn dýþ kapýsý açýktý. Gözleri bana dikilmiþti.
"Senden sakýn olaný temelli ediyorum " dedi. "Tabii neden olmasýn ? " Dedim ama ne mümkün ? Elime kaðýt tutuþturdu.
"Ýkinci kat beþ numara dedi" "Ýçerde canlýya dair kimse kalmayacak" Emir sert ve acýmasýz Belindeki silahý bana uzattý...
Silah ölüm kadar soðuktu. Artýk heyecan konuþuyordu. Basamaklarý ikiþer ikiþer çýktým. Zile var gücümle basýyordum.
Geri dönülmez yola giriþ yapmýþtým. Kapýyý genç bir kadýn açtý. Hafif ve lavanta kokulu sesi ile " kime baktýnýz Beyfendi " dedi. O an evet iþte o an aþýk olduðumu anladým.
Hiç sesimi çýkarmadan dinliyordum Ne söyledi umrumda deðildi. Omuzuna hafif dokunuþla polis misiniz ? dedi. Yüzümün sararmaya baþladýðýný farkettim.
"Ne o, korkuyor musun yoksa?" dedi içindeki Þeytan
"Ne bileyim?" Þimdiye kadar bana oyun gibi geliyordu. Ama..." "Ama ne?" Yavaþ yavaþ toparlanýyordu.
Uðradýðý ilk þoku atlatmýþtým. Hâlâ tedirgin ve þüpheli bakýþlarla süzüyordu genç kadýn beni. Ýçimden "öldürmeliyim canlý kalmamalý" diye geçirdim. "Biliyorum, biliyorum" diye güldü Þeytan
Þeytan... "Sen iþini çöz sonra Tarabya’da bir yemek yiyelim, ne dersin?" Çocuk gibi dudaklarýný büzdü. Silahý ateþledi içiri girdi âdeta katliam yaptý. Kaç kiþi öldüðümü saymadý.
Öpüþme faslýný bitirdiðinde arabanýn radyosunu kurcalamaya baþladým. Güzel kadýn arka koltuða oturdu. Dünya umurunda deðildi.
Tarabya’ya iniyorduk. Birden ona sordum.
"Ne zaman evleneceðiz?"
Hakkari Sosyal Medyada Paylaşın:
Fors_5 Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.