Sen benim,
Düþmeyen ateþimsin sevgili!
Fakat ayný zamanda
En derin kuyumsun…
Serinsin… Çaðýl çaðýl suyumsun…
Ýlacýmsýn… E(k)meðimsin…
Ve hâlâ
Ezgime, þiirime, AÞKa sebepsin…
Sen benim,
Dinmeyen öfkemsin sevgili…
Ama ayný anda
En eþsiz güftemsin!
Bak halen
Dilimden düþmüyor ismin…
Antakya,
23 Temmuz 2020
Ali ASAFOÐULLARI