DEVLETİN YASAKLADIĞI KİTAP GİBİ OKUYORUM SENİ
Resmini siyasi dergiden kesilmiþ
bir kupür gibi zulamda saklýyorum.
Bazen yazdýðým mektubun içine koyup,
kendime yolluyorum.
Kavruk, bozkýr coðrafyadan geçen,
çocukluðuma yolluyorum.
Sokaða çýkma yasaðý kadar soðuk geçen
çocukluðuma!
Devletin yasakladýðý kitaplar gibi,
Okuyorum seni.
O yüzden resmini duvarýma asýyorum,
yüzün, maðrur ama öfkeli...
Gözlerinin içine harita gibi bakýyorum,
kendime yurt seçiyorum, en kara yerinde!
Bazen Afrika, bazen Amerika kýtasý
En çok ta Kürdistan’a benziyorsun
Aðýtlara benziyorsun, öyle içten, öyle yorgun
Bazen de Halepçeye, elma kokusuna,
Yine de umutla gülüyorsun
Seni unutmak için bir neden arýyorum
Beynimi avuçlarýma alýyorum,
Mobilya mengenesi gibi sýkýyorum
Ve
Yeniden baþlýyorum seni okumaya.
Hüseyin Taþdemir
Sosyal Medyada Paylaşın:
Hüseyin TAŞDEMİR Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.