BİR OPERA BESTESİ DE BENDEN

Akþamüstünü, derince tütsüleyerek,
Keyifle yan yatmaktadýr gece.
Ýçinde,
Bin bir sýçanlarýn cirit attýðý düþüncelerine,
Sýrtýný keselettirmekte.
Anýlar,
Suyu akmayan köy çeþmesinin koynunda,
Ninni tesellilerini dinlemekte.
Ortadan kaybolan yaz mevsimiydi.
Baþaklar, en güzel yerlerinden biçildi.
Üstelik yitip gitti beyaz kelebekler,
Vurgunlarýn dillerinde, acayip nükteler.
Aklaþan saçlarýmýn durumu daha da vahim;
Eski sokaktan gelen cýlýz tango sesiyle
Dayanamayýp yalpalanmakta.
Yalanlarýn aðzýnda sakýz, esnemektedir bolca.
Emeller,
Aðzýndan salyalar akan kudurmuþ köpek.
Zamanýn paçasýna yapýþmýþ.
Kalmadý artýk, öyle güzel ki, öpülecek.


Hüsran,
Bu gece yine yatýlý misafir.
Ýki gözü iki çeþme tahta masam.
Rin tin tin operasýndan vazgeçmiyor yaþam…



(22 Aðustos 2011 tarihli 9.þiir kitabýmdan)






Sosyal Medyada Paylaşın: