Sensiz

gün bitti
tedirgin akþamlarýn
alacakaranlýk kuþaðýndayým þimdi


ayrýlýðýn
buzdan bakýþlarý düþüyor
ruhumun
uçsuz bucaksýz karanlýðýna


suskun çýðlýklar kuþanan ay
eþlik ediyor yalnýzlýðýma
kurþuna dizilirken umutlar
toplu intihar ediyor yýldýzlar
anýlarýn buðusu kalýyor
karanlýk penceremde


acýyor sol yaným
içerken hasret zehrini
acýyor zamanýn kangren yeri


veda ediyorum uykusuz imlere
býkkýn
kýrgýn mýsralar dikerken gözyaþýmla
buruþuk þiirlerin tenine


kuzguni gecenin koynunda
tükenen mum gibi eriyorum
ellerin deðmeyince ellerime…



Aslý Aydýn
Sosyal Medyada Paylaşın: