UMUDUN ADI KADIN (35)

Deme bana sen; “Anladým!”(*)
Bir kereden bir þey olmaz diyen kadýn.
Ýlkin;”Reiz Ýsterse altýna yatarým” ý savun,
sonra “Rabbim büyüktür” ile avun,
fidanýný kendin yeþerteceðine,
çocuklarýný bademlesinler diye
Tarikat’lara, Cemiyet’lere yolla-soldur,
ve bunada; “Dini ahlak!” de dur.
Ýþte bu nedenle,
hiçbir benzerliðim yok senle!

Deme bana; “Anayým,
erkek baskýsýndan yanayým,
ulu Rabbim bizi böyle yaratmýþ,
erkeði farklýlýkla donatmýþ,
o korur-sever-söver,
isterse ara-sýra döver,
gül biter vurduðu yerde!”
Bunda Eþitlik nerde?

Neden;
Erkek gibi kadýn denince güzel,
kadýn gibi erkek dersen üzer?
Zorba denen,
kendini üstün sanan kiþi,
istemez kadýnýn onu tenkid etmesini,
ayýptýr!
Hele-hele eþitliði kabul etmesi,
onun için kaybýdýr,

Bana de ki;” Farklýyým,
hem güçlüyüm, haklýyým,
yaratýrým Ana’ca,
düþünürüm Kadýn’ca,
sever-besler-paklarým,
bil ki insandýr adým
ezeni de haklarým!”
Varsýn;
Adýn “erkek gibi kadýn” kalsýn
Bense
“kadýn gibi erkek” olayým her nedense?
Onlarsa ayýp ve kayýplarýyla yansýn,
umudun adý kadýn.

(*) Bu dizeler Sayýn Mine Söðüt Hanýmýn 22 temmuz tarihli Cumhuriyet Gazetesi’demi “Katil Ahlak” köþe yazýsýndan esinlenerek yazýlmýþtýr. Okumanýzý öneririm.

Sosyal Medyada Paylaşın: