Nefes

NEFES

Nefes rahmet, maðfiret, hidayettir,
Ýnsana verilen en deðerli nimettir,
Eðer hak için olursa, berekettir,
Yoksa vallahi, sonu zillettir.

Bu hayat boþ mu sanýrsýn,
Nefesi durmadan rahat alýrsýn,
Þükür etmezsen, yalnýz kalýrsýn,
Düþün, bu nefesi nasýl alýrsýn.

Bir kendine bak, bir de kâinata,
Akýlsýz, ilim bilen eþsiz hayvanata,
Ah bir de þu insandaki saltanata,
Bu nefesin sonu gelmez sanýrsýn.

Gençken, “hadi genciz” dedin,
Orta yaþlý iken, vakit var bildin,
Yaþlý olduðunda, camiye geldin,
O günü beklersen, nefessiz kalýrsýn.

Vakti ganimet bil, sakýn kaybetme.
Verilen nimete, nankörlük etme
Üç günlük dünya ile birlikte bitme,
Yoksa o gün, nefesi zor alýrsýn.

Ne kadar çok söz var, nefes yetmiyor,
Anlatmakla Rabb’imin nimeti bitmiyor,
Her yaptýðýn yazýlýyor, boþa gitmiyor,
Bu nefesin hesabý yok mu sanýrsýn.

Bir tek nefes ne kadar deðerli,
Bunu kaybetmeden iyi bilmeli,
Hazýr vakit varken rýzaya ermeli,
Hesabýný iyi yap, azýksýz kalýrsýn.

Bu sözü söyleyen, kendini unutma,
Nefes derken, nefsini ayrý tutma,
Herkesin sonu tek nefes, unutma,
Aða, paþa, patron, azat mý sanýrsýn.

Sadettin TURHAN
12.08.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: