Hak İle

HAK ÝLE

Hak ile batýl, iç içe girmiþ,
Ýblis necis’i “pak”, diye sermiþ,
Nefsine fitne ile hep vesvese vermiþ,
Zorda kalýnca, “Sen ettin” dermiþ.

Kanma, sen þerefli varlýksýn,
Emaneti alan tek sadýksýn,
Yoluna uyarsan haksýn,
Yoksa okyanusta viran, batýksýn.

Bil, seni yoktan var edeni,
Boþ ver, senden öte gideni,
Heba ettirme, güzel bedeni,
Düþünme nedir, bunun nedeni.

Dillerdeki sözler, yetmez lezzete,
Yalnýz hak olursan, varýrsýn izzete,
Kararýrsa kalbin, çekil uzlete,
O zaman düþmez nefsin zillete.

Felek boþ görünür, aslý doludur,
Hak olan kulun dertli yoludur,
Adý anýlan her yer O’nun yoludur,
Mekâný yok, her yer O’nundur.

Bilmiyorsan Hakk’ý, bu beden yüktür,
Küçük dert bile, sana büyüktür,
Her gördüðün necis, yapýþan sülüktür,
Unutma Rabb’im “Ekber” büyüktür.

Anlatmaya kalkarým sözler ile Sen’i,
Sakýn yalnýz býrakma, karanlýkta beni,
Ne kadar söz bulsam da, yeni,
Yalnýz girizgâh olur anlatmaya Sen’i.

Sadettin TURHAN
10.05.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: