Neylerim

NEYLERÝM

Ben, ýþýðý severim,
Ne dersem ondan derim,
Geceyle iþim yoktur,
Ben rüyayý neylerim.

Rabb’im, benim has dostum,
Dünyada yoktur postum,
Adýný zikir ile coþtum,
Gayrýsýný ben neylerim.

Efendim, benim yüzüme güldü,
Onu bilen sefa sürdü,
Makamda hep iltifat gördü,
Aþk olmayýnca neylerim.

Kur’ân, bana rehber oldu,
Yanlýþlarým doðruyu buldu,
Felek ruha sefa sundu,
Nursuz sefayý neylerim.

Dostlar, Rahman’a bir kapý olur,
O kapýdan giren, doðruyu bulur,
Ýkramlar, has bahçede sunulur,
Sensiz bahçeyi neylerim.

Mü’min, dünyada, en güzel örnek,
Ah bir de, kendimizi bilsek,
Resulün dizinde halkaya girsek,
Sevdasýz halkayý neylerim.

Nefsin, sana dost mu sanýrsýn,
Her söylediðini hemen alýrsýn,
Dikkat et! Yolda kalýrsýn,
Dostsuz, yollarý neylerim.

Arkadaþla, yola azýksýz çýkma,
Hemen üç beþ adým ile býkma,
Rahman seni bekliyor, canýný sýkma,
Hüda’sýz caný ben neylerim.

Sözler, sana aðýr mý geldi,
Benliðin seni yalnýzken yendi,
Enaniyet kendini hep beðendi,
Sensiz, beni neylerim.

Söylemek, iþin kolay kýsmý,
Var mý yenecek hasmý,
Sevdanýn adý, hak için hýrs mý?
Zaferi, ganimeti sensiz neylerim.

Kendimi, ah bir bilsem,
Resul’ün duasýna bir an girsem,
Mübarek eline yüzümü sürsem,
Seni sevmeyen kalbi neylerim.

Dünya, denen sahne, oldu bir zindan,
Her an dilimdesin, salâvat her an,
Yokluða dayan ha, kalbim dayan,
Seni özlemeyen azayý neylerim.

Seni anlatmak, bir mümkün olsa,
Tüm dünya adýný bir an aþk ile duysa,
Nurlar bile sönük kalýr nurundan oysa
Sensiz nurlarý neylerim.

Sadettin TURHAN
17.04.2011
Sosyal Medyada Paylaşın: