saðýrdý kulaklarý duymadýlar duymazlarda bu kaçýncý çalýnmýþ örselenmiþ cinsiyet bu kaçýncý kökünden koparýlmýþ papatya yetmedi mi soldurduðunuz mevsimsiz gülüþler türüyorsunuz her bir yanda topraksýz susuz ayrýk otu gibi bir de sütle yýkanmýþsýnýz diliniz bal yüreðiniz çirkef sütte leke var sizde yok ondandýr salýnýp salýnýp baþka papatyalarý kopartmanýz o papatyalarýn da analarý babalarý var kan aðlayan biraz medeniyet biraz vicdan “hayýr” demiþ dile lal söze saðýr anlamasý zor mu ? “ölüm” sinsi habersiz ilaný yok tamam da ölümünde hayýrlýsý bile bile gün devirip ömür çürütürüz de böylesi mevsimsiz üstelik sevimsiz bu ölmek deðil “cinayet” baþlý baþýna bir “cinayet” eli kanlýlar sütsüz ak kaþýklar taþa bulaþa yürürler aramýz da Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.