Bir devri devrânda, öyküsüdür þu gamýn Halet-i ruhiyesin de, sezilmekte nizamýn Ey bu gönlün þuh mah-ý, bu sineye bir derman Sevda od’un da mahzun, deðeri yok ricamýn
FERMAN
Saharýn çýlgýn yeli, dolaþýrken saçýmda Þebnem yaprakta gülün, sýkýntý var içimde Sürme çöllere beni, etme eyleme ferman Dolanýr ibretlik söz, dilde farklý biçimde
ERMAN
Öyle bakmalý ki göz, sevdiðini yakmalý Onun için dað delip, tabularý yýkmalý Böylesi bir sevdaya, gerekli Yusuf, Erman Ýþte budur diyerek, þair haklý çýkmalý
KÝRMAN
Her seven yürek arar, görkemli sýrça köþkü Neler çýkar gör sana, aþýk bir yürek deþki Etrafýnda pervane, hatta olmalý kirman Tavaf, semah ne güzel, beþer bilmeli aþký
HARMAN
Tüm sevda bayraklarý, çekilsin direklere Yanýlmamalý gönül, bakýp ta baraklara Aþk denilen bu yolda, sevgi olmalý harman Mutluluk böyle gelir, tüm aþýk yüreklere
(Sadýk DAÐDEVÝREN)
ERMAN: 1-Yiðit Olarak Saygý Gösterilen kiþi.2-Mavi Gözlü Ve Can Yakan Kimse.3-Ýstek, Arzu, Piþman Olma.4-Yerinme, Piþman Olma.5-Yiðit, kahraman, yürekli kimse.
Sosyal Medyada Paylaşın:
ASIKLUZUMSUZ Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.