Kilit

’Ey sadrýma dokunan efkâr
hâlimi ma’rûz gör
varlýðým yanýyor...’’

....

her gece sýrtýmý sývazlayan hüzün
savruldum musanýn duasý kadar
yüz karasý yüzümü aðýrladým
kanat çýrpan bir kuþun kanadýnda..
her gün
her gece
üstüme yýkýlan bu sýzý
ve tutunduðum her dala yenilgimi
mahrem ettim..
artýk nazarýmda gözlerin þanlý zafer
sandukam ihlal edilmiþ,kimliksiz ..

ey yetim kaldýðým!
bugünde erteleme
katran karasý olmuþ züleyhanýn
hayallerini..

ne çýkar artýk ?
umudun küskün yüzü..
soluksuz..

ey zehrini destursuz atan!
saðanak saðanak kan akýyor yusufun
kanlý gömleðinden..
ölümcül þarkýlar meth ediyor
suskunluðun sefil sarkacýný..
yâd edilen tüm aksanlý þiirler
göðün indinde
gazabýn semasýnda biçâre..
gel etme ziyan
gel etme çiçek bahçelerini
bu kadar hazan..

...

...
ey çeþm’i gözlerini zaferim bildiðim!
deðilmiydi bir beni yaþatan onlar ?
durma
kalmadý kýblemde muhabbet
asýlý kaldý acziyetimde
kanamalý sevdam...
yunus’un duasý ile ellerime ver
tedirginliðin biatýný..
çehremde açan
olmazý olduran
sýrdaþým..
saf tuttuðum..
adýný hüzme hüzme dokuduðum..
biliyorum bunlarýn yeri deðil
biliyorum bunlarýn zamaný deðil...

ölümsüzlüðün kilidi saklý
söylenmeyen onca acý gölgelerde saklý
þenlendirdiðin tüm kentler mecalsiz
susamýþ toprak kadar bitkin argýn..
..

...

ey beyhude iç çekmiþliðim!
ne zaman ki düþtüm bu karanlýða
kara dökümlü yýldýzlar ayrýlmaz oldu yakamdan
lakin
vesvese ettiðim karanlýk þimdi inkarda
her gece vebalini boynuma asýyor
yüküm aðýr..
düþüm cambaz..
topraðýn fýsýltýsý hizada
bu kadar unutmuþken biz bizi
bunca geçmiþken zaman
kundaklansýn bir rahlede
salkým saçak azabýn nar-ý mevsimi..

....

’’ettiðim aha inanma!
dudaklarýmýn vahyi kesik..mil deðmiþ
gözlerimin astarýna..
ve sonrasý ...
çocuk gülüþüne gölge düþen laçka bir mavi...’’


Belma.
Sosyal Medyada Paylaşın: