teraslarda býraktým ihtiyar mecalsiz ruhumu bir kapýyý utangaç ellerimde araladým teraslarca pencere umudumu büyüte büyüte merceklerce ayan beyan kör gözüme sokuþturdu uyku gibi düþ gibi boncuk boncuk utangaç ellerimde can buldu ben her birini üleþtire üleþtire sol’uma yoluma som bir nefer gibi serptim her gün umudumu büyüte büyüte güz’ümü bahara yüreðimi s’apansýz harflere teslim ediyorum içimin serçeleri kanatta gülüþ yanakta Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.