Dört Mevsim Bahar

Olamasan da yanýmda
Anýlar var ellerini býraktýðýn avuçlarýmda.
Hem anýlar da þarap gibi bazen,
Güzelleþiyor adýný andýkça.

Katar katar þarkýlar geçiyor içimden cilveleþerek.
Adýmlarim çýkmaz sokaklarda sonlamýyor artýk sekmelerini.
Kalbimin sesi kýsýlmýþ olsa da,
Çekildikten sonra el ayak
Þiirlere yaðdýrýyor gürlemesini.
-Ki ne zaman kalbime düþsen
Güneþ kokulu tenin gülüþür bedenimde.-

Kimsenin bulamayacaðý yerlere sakladým sesini.
Munzur dedim adýna.
Zira deli aktýn gönlüme.
Serçe sýcaklýðýndaki gözlerini,
Yerleþtirdin ruhumun derinliklerine.

Hani kahve içtiðin fincan vardý ya,
Dudak izin üzerinde,
Duruyor masadaki en görkemli yerinde.

Þimdi kalbimden hep bir tren kalkýyor senin kalbine
Ardýnda mendil sallayan aþk insanlarýný býrakarak bahar mevsiminde.
Ve ben de seni sevdiðimden beri,
Dört mevsim baharý yaþýyorum içimde.
Sosyal Medyada Paylaşın: