Hasret

Þu sýralar hasretini öyle demledim ki içimde
Hiçbir þiir iyi gelmiyor özlemine.

Tarihi geçmiþ acýlara inat
-Ki silik anýlara dönüþtü her biri-
Kalbime sýgdýrýyorum andýkça seni.
Dudaklarýmda kavrulan teninin kokusunu
Yayýyorum yataðýmýn her köþesine.

Tüm þarkýlarý senin sesinden dinliyorum.
Öyle hoþ ki...
Hani çocukken annemizin elimize tutuþturduðu,
Üzerine þeker serpilen bir dilim ekmek gibi.
Öyle tatlý...
ve öyle baharý müjdeleyen kardelencesine.

Seninle kapýyorum gözlerimi biten güne;
ve seninle açýyorum yeþeren gündüze.
Kasvetli bir dünyaya inat,
Her gün her gün yeniden doðuyorum
Varlýðýnla donatýlmýþ evrene.

Sana uyanamamamýn düþüncesi dahi
Çekiyor kanýmý damarlarýndan.

Farzet ki sana uyanamadým bir gün.
Bak, kalbimden büyük sözler ediyorum.
Uyanamadýðýmda sana,
Yani yoksan;
Gecenin düþtüðü yerde
Söndüreceðim ayýn en aydýnlýk yüzünü.
Yani yelkovan akrebi,
Yani günler aylarý hýzla kovaladýkça,
Yani güneþ her batýp çýktýðýnda,
Ya sensiz kahrolacaðým,
Ya da yokluðunla varolacaðým.




Sosyal Medyada Paylaşın: