Pencere önü kadýnlarý vardýr; Kimi zaman akþamdýr; Gözleri yýldýzlara takýlýr, Kimi zaman gündür, Güneþe takýlýr. Bir sürü pencere olsa da mabedinde, Bir tanesinde bekler sadece. Bilir çünkü hangi pencerenin aydýnlanacaðýný, sevgilinin geliþiyle. ve o yüzden sardunyalar tek, Bir tek, o pencerenin pervazýndan sarkar, Umuda doðru. yanýltmasýn arka fonda çalan hüzünlü þarký Hüzün de bazen umut barýndýrýr bünyesinde. Umutsuzluk yoktur gözlerinde hiç Zira Umuttur onu, iten pencereye. Acýdýr sanýlsa da kimilerince, Aþktý beklemek oysa, Kadýn sevince...
Sosyal Medyada Paylaşın:
Nihal Bıkım Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.