her þey o sabah aðzýndan çýkan bir cümleyle baþladý usulca kapanýrken kapý o cümlenin üzerine çöken zifiri geceyle baþbaþa kalýnca ben gözlerimdeki perde de aralandý
meðer bunca yýl evim dediðim o dört duvarýn hatta içindeki her bir eþyanýn caný varmýþ ben o zifire boyandýkça sisli bulutlar da daðýldý
mesela aðzýndan çýkan o cümleyle elimden düþen kupam parçalanýnca caný ne kadar yansa da aðlamamýþ bana kýyamamýþ
arkandan hýzla kapattýðým kapým bir daha açýlamayacak diye korksa da beni daha çok üzmemek için daðýlmamýþ bana kýyamamýþ
hýrsýma yenik düþüp duvara vurduðum bardaklar paramparça olsalar da beni kanatmamak için kýmýldamamýþ bana kýyamamýþ
acýyla sýrýlsýklam ettiðim o yastýklarým ki onlar da havasýzlýktan boðulsa da sýrf ben yarým kalmayayým diye kendine kýymýþ bana kýyamamýþ
kýsacasý benim her duygumun her parçamýn her anýmýn tek dayanaðý aslýnda onlarmýþ
dedim ya her þey aðzýndan çýkan bir cümleyle baþladý usulca kapý kapandý sonra bir kýyamet koptu ardýndan gelen sessizlik iþte o zaman kulaklarým artýk her þeyi duyar oldu
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.