ne zaman bir liman yüzü gördük ki sýð sularda bata çýka savruluyor kayýðým ne kürek yandý ne yürek alev aldý limansýzým demir miydi yürekte ki hep diþe dokunur sözlerim hep bir kahýrdýr að’larým çeker çeker de bir nimete dokunmaz elim hep boþ teneke kendi çalar kendi oynar kaþýðým kýrýktý ulaþmaz aðza kayýntý avuca gelmez ne limaným var demirleyecek ne rotam var sürülecek görüp göreceðimiz hep bir dip , denizin dibi göðün sahibi bir yeraltý karanlýðý labirent hangi kapýya el versem demirin tuncu bir derinlik suyun yüzünde ayaksýzlar dolanýr bir tencere dibi yalasa kedi doymaz bir ekmek kýrýntýsý serçe gagalasa kanat oynamaz bir yemiþ çürüðü ne diþe deðer ne mideye hem limansýz hem imansýzdý demirdi yüreðimiz anlayamadýk Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.