gözlerim iplik iplik akýttý yaralarý utangaç ayalarýma da o eller sabýrý taþ eyledi sýrým gibi sardý gözlerimin yollarýný bir tamam heybeme doldurdum rengini gök kuþaðýndan çalmýþ aðlayan yumaklarým hüzünbaz hýrkalar örme vakti geldi de geçti heybeme el attýkça iki þiþ oldu kýrgýn gözlerim ördü utangaç ayalarým bir ters bir düz ne kadar renkli ise de yumaklarým rengini eylülün yapraklarýndan yeli güzün hýrçýnlýðýndan savruldum yaprak yaprak umut bu ya ýsýtsýn isterim de giydikçe üþürüm çýrçýplak güzü soyarým da üstümden bir bahar mevsimini saramam dört mevsimde ne zaman düþünsem seni üþürüm üryan bebeler gibi Sibel Karagöz Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.