Artýk perçemine karalar baðlamýyorum, Yasýna mum yakýp ta her gün aðlamýyorum.
Gitmeyi seçmek senin tercihindi, Sisli ufka bakýp ta beklemiyorum.
Gelirsen bir gün, býraktýðýn yerdeyim, Yalnýzlar rýhtýmýnda tek baþýma yaþamaktayým.
Bir ölüyüm, bir hiçim, bir karanlýk adamým ama, Ölülerde sever, sevemez diye aldanýp beni unutma.
Geliþin beyaz, gidiþin kara oldu, Resimlerde geçmiþten solmayan sadece yüzün oldu.
Artýk bahar yok, kýþ yok, yaz yok bana, Gidiþin tüm mevsimleri beraberinde gömdü…
O bir þiiri anýmsatan gözlerin vardý ya! Þimdi yokluðuna armaðan kara kaplý bir kitap.
Ve git, durma hadi arkana bile bakma, Çünkü gitmek en çok da sana yakýþýrdý zaten Sessizce ve yürekten kaçarak karanlýklar da usulca…
Ama giderken benden bir þeyler götürmediðini zannetme, O götürdüðün yaralý yürek sana emanet, Belki bir gün getirirsin diye kendinle beraber, Sonsuza dek seni bekliyorum.
REÞÝT ESÝN 15-07-2008 Sosyal Medyada Paylaşın:
resit_esin Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.