Bütün patikalar kayalarla örülmüþ Güneþ yüzünü karanlýða dönmüþ Ay suskun gökyüzünde Yýldýzlar küskün geceye Gün karanlýkta Karanlýk günde sessiz. Börtü-böcek dargýn Ýnsanlýk suskun Kan revan içinde duygular, Ellerinde kanlý hançerlerle Ýþ baþýnda cellatlar.. Yüzünü günden, Gözünü yýldýzdan, Alnýný ayda, Avuçlarini güllerden bir çocuk, Dilinde özgürlüðün türküsü Halen suskunluk hakim zamanda.
Yersiz yurtsuz bir anne, Avuçlarýnda toprak kokusu biz kýz, Yüreðinde yaþam bir kadýn Göz yaþýnda yaðmur akar Halen suskunluk hakim zamana.
Ýþte böyle suskunluðun hikayesi Hak,faili meçhul bir kurban Aydýnlýk,mahzene kilitli bir tutsak Iyilikler suskun Ve Gün yüzünde kötülükler...
Erhan NUJÝYAN
Sosyal Medyada Paylaşın:
Erhan NUJİYAN Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.