gittin ya kýrýk bir dalýn can çekisen köþesine sürdüler sanki yüzümü
sustun ya renkleriyle çeliþen bir çiçeðin endiþeli nefesiyle yýkayýp kuruttular bedenimi
kayýp bir hissin silinmiþ haritasýydý sanki ayaklarým olmayan kentlerin çýkmaz sokaklarýnda kayboldum kalbi kýrýlmýþ bir ruhun isyankar sözleri yapýþtý canýma karalara baðlamýþ bir yasýn dinmeyen acýsýyla haykýrdým aynada kururken gözyaþlarým silip attým sýfatýmý yazýlmamýþ takvim yapraklarýna bile adýmý yasakladým
yedi göðün kýyametiyle yýkanmýþ gibiydi sesim kendi külünden yüz bulan alevleri gözlerime bulaþtýrdým ne kuþ uçabildi bir daha baþýmýn üzerinde ne de kervanlar yanaþtý sessizlikten alev alan yamacýma gelip geçerken usulca hayat g’özümün içinden kýrýp attým saatleri tik taklarýnýn arasýndaki sensizliðine artýk dayanamadým
silinip gidince içimden baharýn her bir rengi hatýrlamadýðým renklerin renksizliðiyle düþlerimi hep yok’a boyadým senden sonra kýyýsýndan sarkmýþ gibi eðreti kalýnca kendime karanlýða sevdalandý ruhum bir daha da geri alamadým
sen
gittin ya kýrýk bir dalýn can çekiþen köþesine sürdüler sanki yüzümü ben hep kanadým
sustun ya rengiyle çeliþen bir çiçeðin endiþeli nefesiyle yýkayýp gömdüler bedenimi ben bir daha asla huzur bulamadým
Sosyal Medyada Paylaşın:
black_sky Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.