Lâhza

’’sevdiðim..
yüreðimden sana selâm olsun..

rükûya eren baþým
pusulasýný kaybediyor
her menzilde bir ah!

aðzýmda kol gezen tebessümler delik deþik....

ah göðsümde destan yazaným
ah uykularýmda saðanak saðanak
yaðan..
ah ayet ayet gözlerime inen
doðuversen bir lâhzacýk sabahlarýma

..

..


dilsiz kalýyor bugün ne varsa
maviye hasretken ördüðüm ilmekler
yokluðunla davetiye çýkarýyor rüyalarýma
sorma bana aklým çýkýyor çatlaklardan..
sorma bilirim ki solumda üþüyen
kabuslar öldürür
tüm hatýralarý..

..

ve benden hicret eden mevsimlerin
firarýdýr bu þehir..
sahte bir gülüþten kalan sabýr
ihtiþamýyla gelgitler yaþýyor kýyýlarýmda
yoksun ya.. dörtnala zaman
yoksun ya.. dudaklarýma deðmedi bir lâhza tebessüm
ah yýldýzlarýna hecelediðim adýn
ah dokunmadýmý hiç dallarýna?
düþmedimi topraðýna bir damla?
duymadýnmý sesimi
ismini bilmediðin o þehirlerde
sallanýrken rüzgarlar
görmedinmi hüzünleri okþayan tufaný...
þimdi bak
duvarlarý ýsýran taþlar vuruyor
yüzüme..
suretini çiziyor tüm kalemler avucuma
güneþ ya bu iþte.. ýsýtýyor içimi
yere düþen yüzüm kalkýyor sabýrla..
sebat ediyor bir adam içimde!
önce parmak uçlarým tavaf yapýyor
ve günah bellediðim dilim sökülüyor
þimdi..
iþte o an þimdi!
ýslatýyor gözlerimizi vahþinin huþusu..

...
...

öyle bir sessizlikki
þimdi..
tekliðin isyanýnda mahfiline uzanýyor
dimaðýma sürdüðüm tüm huzuru
sesimle sokaklarýna býrakýyor..
hüsrana uðramýþ tüm insanlýk adýna
imrendiðin ne varsa seriyorum ayaklarýna
doðsun yine
uzansýn ellerin ayný yerden
kýzýl güneþde doðan mavi kelebekler gibi
mýzrak gibi yetiþsen bir lâhzacýk düþlerime
..
giden an...
duy!
bu iþin ardý sen
önü sen
yaný sen
yâren’i sen...
..

’’saçlarýmý okþayan
dualarýmý tel tel býraktým..ölsem ah etmem sana..’’



Belma.
Sosyal Medyada Paylaşın: