ABİS

Baþlarken:


Ýþte verdiklerin
Ýþte istediklerin
Tanrým,
Avunamýyorum…




Karanlýk, bir sesle boðulduðunda
Yalnýzlýk, çaresizlikle seviþtiðinde
Cinsiyete anlam yükleyen
Cibilliyetsiz ahlak
Kapý deliðinden bakar ya
Bilmiyorum deme!

Güneþte ýþýyan beyazýn
Güneþte solan siyahýn halinden anlamasý beklenemez
Kaçýn kurasýsýn sen Akçaburgazlý Yekta
Veya senden kaç tane var hayatta
Tanrý iyiliðini versin de
Bir seviþmeyi temize çýkarama

Mermer sütunlarýn arasýndaki dar geçitte durunuz
Az hava kararsýn
Olmadý küçük harflerle konuþuruz
‘’Seni Seviyorum’’
Ah!
Ne bayaðý bir pelesenk
Tüm seviþenler bilir
Orada en güzel küfür edilir
Bedenler eþyaya tabidir

Yüzondokuzuncu mezmura kadar
Okuyaný hayal eden kadýnlar
Yüzonyediden sonrasýna gücü yetmeyen adamlar
Ýþte onlar
Karanlýðýn dehlizlerinde
Parmaklarýný saçlarýndan geçirir kadýnýn
Ve dahi
Týrnaklarý saç derisinde

Soru:


Týk nefes bahçe hortumu
Bahçeyi neden suçlar?
Kurak bir yaz günü
Çiçekler nasýl doðar?



Son:


ulaþamadýðý yerdeyim
Bu benim
Bu da kendimim
Sýðýnakta kalan son güven kýrýntýsý da bitti
Arýyorum, açým
Kahretsin ki mutluluk içimize kaçmýþ
Hem
Öyle çok içimize
Iþýðýn olmadýðý bir yer düþün
Hiçbir göz alýþamaz onca karanlýða
Gönül gözü kapalý
Gözleri tamamen kapalý
Gözleri sýmsýký kapalý
Göremediðimiz o þey
Yirmi beþinci karededir
Mesaj Tanrýdan gelir.

Tanrým,
Ýþte veremediklerin
Ýþte istemediklerim

Eskiyen bir Gülbeyaz kadýn vardýr
Dinlemekten yorulmuþ.
Geri gelmiyor giden rüzgarlar
Giden
Sanýrsýn týpký zamandýr

Sosyal Medyada Paylaşın: