SARA KRİZİNE GİRİNCE DÜŞÜNCELERİM

Gecenin geç saatleridir;
Hep ama hep
Anlamadýðým havalardan çalýp söyler.
Fýttýrmýþlar beldesinde bana da yer ayýrtmýþ,
Kýrýk dökük zaman.
Turnusol kâðýdýyým sanki
Mýsralarýmýn üzerine örter.
Ýçi de yaþý da geçmiþ,
Yaþlý bayanýn, mýrýldandýðý
Eski bir þarký.
Makyajý laga-luga.
Yýrtýnýyor ama nafile,
Mikrofonun kablosu, kýsa.
Tanýnamayacak suratýyla,
Sara krizleri tuttu düþüncelerimin.
Aniden ortaya çýkan görüntünün adý þok.
Fareler kemirmiþ, soðaný sarýmsaðý.
Ayýlmak, sýrra kadem bastý.
Küfür-gassemlerde týk yok.
Deliksiz uykularýmda,
Bir Yeniçeri isyaný.
Giyindikleri elbisenin rengi mor.
Meram anlatmak ne kadar da zor.



Derbederlik kayýðýný da,
Salýncak sandý saf umutlar.
Dokunmayýn,
Sallansýnlar gönüllerince.
Oyalansýn,
Beni unutan yaþam,
Yüzme bilmediðim aþk denizinde...

(20 Temmuz 2011 tarihli 9.þiir kitabýmdan)



Sosyal Medyada Paylaşın: