Nezaketi olmayan diþ gýcýrtýsý misafirim bugün.. yutaðýmda kalan isimsi týrnaklar ayný sancý ayný kurgu sýratýn baþý kalabalýk hep týkanýk yollar...
bir sürü kuru gürültü ayný yavan ayný sivri hayýflanan gece patlamasý bugün..
son satýrýnda kendini ele veren elvedasý gözlerine ahmak bakýþý atan kekremsi gri.. cellat korkusu gibi..
bu gece þimalin göstergesi kýrýk, merhum yataktan arda kalan cinnet bayramý..
çarþafýna sarýlý kandýrýlmýþ kaç þehir..
boynuzlanýp mazgalýna saklý hangi ’acý’ ortak kalan...
kaç kez daha dili diþe kurban etmek lazým. hangi tiksinen zifiri geceyi þahit tutmak lazým..
dað yýkan hasretler var yine de.. cefasý çok, dermaný yok. yüzler gerik ayný belirsiz ayný serzeniþ gözlerden uzaklarda dipsiz kuyularda o hücrede bir ses var... duvarlardan geçen ruh gibi. anlaþýlmaz sözleri.. rengi benizlerine munhasýr defalarca baðýrarak dedikleri.. þiddetlisinden varým..
varlýðýmla ’topraðýn aþký çekiyor beni’ .....
Belma.
Sosyal Medyada Paylaşın:
KARACA. Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.