siz hiç dakikalarý saydýnýz mi? saat adýmlamasýn diye el açýp dua ettiniz mi? ben ettim... geceler hýrkasý mevsimler arkasý seneler ayaklarý sýrtýmda yüküm baðrýmda hasretim izlerin neferim hiç durmadan,duraksamadan ellerim ceplerimde yol aldým... siz hiç içinizde büyüttünüz mü? sevdayý muhatapsýz,harfsiz,bedensiz yada þekilsiz içinizden çýkarýpta kendi çýplak gözlerinizle dokundunuz mu? sevdim ama ay mý güneþ mi bulut mu yýldýz mi belki belki bir gök cismi hiç bilemezsiniz bilmedim bilemediðim ardýndan gitme diyemediðim ses boðar harfler yakar yutkunma güçlüðü yaþarým bir çeþit intihardýr susmak susturulmak ben hep az sonralar içindeyim zihnimde hep o an silemediðim seslendiremediðim harflere boyun eðdiremediðim o az sonralar belki yüz milyon kere canlandý zihnimde ve her canlanýþta “gitme” dedim sen yine arkaný dönüp “gittin” iþte susmak iþte zorunda býrakýlmak iþte intihar geride kalanlara az sonrasý hep bir cehennem... Sibel Karagöz
Sosyal Medyada Paylaşın:
Sibel Karagöz ( Sibelce Ş Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.