Paramparça olmuþ saatlerin baþýnda, Türlü danslarýný icra etmektedir Ýçi geçmiþ anýlar; Sanki marifetmiþ gibi Bütün öðürtülerini odama kusar. Yalnýzlýðýn elinde dul karý sabunu, Duygularýmý yýkar. Giderken býraktýðýn ayak seslerinden, Çýldýrtmýþtýr mýsralarým, Hüzün senfonisinden nara atar. Ermiþ kiþi de yok, Bu rüyalarýn yorumunu yapsýn. Duman altý olmuþ gecelerin, Ellerinden bir þey gelmiyor. Nasýlsa gelmeyecek o yarýn Yarasalarýn ellerinde kalmýþ rehin. Hüzün bulutlarý, ortadan kaldýrdý Tüm renk ve sevileri. Çok þeyler anlatýyor, Yaþlý adamýn derinleþmiþ yüz çizgileri…
(18 Temmuz 2011 tarihli 9.þiir kitabýmdan)
Sosyal Medyada Paylaşın:
Dursun TOMBUL Åžiirleri
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.