oz
KALKTILAR.
KALKTILAR...
Gönül sofrasýndan yedik beraber,
Biz açtýk onlar hep doydu kalktýlar.
Sandýk ki aþk için olduk seferber,
Enayi yerine koydu kalktýlar.
Neler düþlemiþtik biz neler neler,
Ýnsan sandýðýmýz kara gölgeler.
Sonunda ne yazýk boþ kalan eller,
Mutluluðumuza kýydý kalktýlar.
Sevda için yemin verdik,and verdik,
Caný hiçe sayýp ortaya serdik.
Allaha Kur’ana el basan gördük,
Þeytanýn emrine uydu kalktýlar.
Heryeri namussuz namertler sarmýþ,
Meðer kalbimizde riyakar varmýþ.
Hercailer ikrardan da korkarmýþ,
Verilen sözlerden caydý kalktýlar.
Gelmeyin üstüme pek asabiyim,
Çilenin,kederin tek sahibiyim.
Çölde susuz kalan Mecnun gibiyim,
Tepeden týrnaða soydu kalktýlar.
Mehmet Koç ♈
Sosyal Medyada Paylaşın:
(c) Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve/veya temsilcilerine aittir.