GİTTİ

BATTI DA GÝTTÝ.
Uðruna adanmýþ koca ömürü,
Zehir zembereðe kattý da gitti.
Kor olan yüreðe bastý kömürü,
Ateþler içine itti de gitti.

Ayrý geçen her saniye yýl gibi,
Yürüdüðüm yollar þimdi çöl gibi,
Uzaktan bakarým sanki el gibi!
Bütün köprüleri attý da gitti

Hiç mi düþünmedi acaba bizi?
Oysa ne severdik birbirimizi.
Ararým ararým bulunmaz izi,
Bir güneþ misali battý da gitti.

Þimdi ne söylesem var mý yararý?
Aðlamak nafile hep zarý zarý.
Böyle ayrýlýðýn olmaz efkari,
Yolu açýk olsun gitti de gitti.

Mehmet Koç
Sosyal Medyada Paylaşın: