Bir utanç vesikası

-Bir þiir çýkar mý buradan?
Bilmem ki bir okunsun hele önce...-


Koþ Asým koþ
Bak duman yükseliyor
Bizim kapýnýn eþiðinden


Nesimi’ye de seslen
Bir altta yatan Muhlis Akarsu’ya da
Ah Metin Altýok duydu mu ki feryadý mý


Hey hey hey
Bakýn buraya lütfen
Perdeler de tutuþuyor


Sen Carina Cuanna
Pet þiþe bardak ne bulursan
Bir koþu banyodan su getir çabuk


Menekþe menekþe
Bakma öyle þaþkýn þaþkýn haydi
Komodinden yataða sýçrýyor ateþ!


Hey sesimizi duyan yok mu?


Öhö öhö
Duman yakýyor ciðerimi
Nefes alamýyorum Muhibe


Yetiþtim yetiþtim
Belkýs Serpil Gülender abla
-oðlum burada ne iþin var parmak kadar boyunla!-


Doðru ya
Çocuklar da vardý deðil mi
On iki on beþ on yedi on sekiz yaþlarýnda


Kaya oðlum
Menekþe ablana
Suni teneffüs yap boðuluyor!


Yazýk ya kýza daha on beþin de
Biz haydi neyse vardýk yolun sonuna
Onlar ki daha hayatlarýnýn baharlarýnda

Of yâ
Erdal beye haber verdiniz mi
Uyuyor mu? Kaldýrýn yahu Madýmak çýðlýk çýðlýða!


-Hey sen okuyor musun-


Bu bir utanç vesikasýdýr
Þuurunu vicdanýný insanlýðýný yitiren
Rayýndan çýkan binlerce yobazýn had bilmez densizliði.


-Biliyor musun okuyan-


Þu an kendimi
Hiç acýmadan yakýlan
Ýskenderiye kitaplýðý


Yaðý için
Denizler de vurulan
Yüzlerce hatta binlerce balina


-Ve erkek kýz demeden-


Körpecik bedenlerine dokunup
Yatýlý yurtlarýnda tecavüze uðrayan
O dövülerek korkutulan çocuklar gibi hissediyorum...


Hey
Herkes indi mi lobiye
Sait nerede Asaf?


Ya Menekþe
Koray Koray nerede?
Ya o çok narin zarif kýz Belkýs


Baþaramadýlar Uður bey
Malum daha minicikti ciðerleri
Nasýl dayansýn o ipekten bedenleri!


-Dýþarýya mý çýksak?-


Ne mümkün Erdalcým
Gözü dönmüþ on binler var sokakta
Ne çýkmak çözüm ne kalmak


Haydi
Çýktýk diyelim
Çýksak ya linç ederek


Ya da kalsak
Komodin perde abajur gibi
Bedenimizi tutuþturup yakarak öldürecekler!


-O geceye dair-


Ne düþündüler acaba?
Anlattýðým gibi bir telaþ mýydý
Yoksa sevdiklerinden ayrýlmanýn verdiði panik mi?


Bence
Hem telaþ hem de panik!
Ve ayrýca büyük bir hayal kýrýklýðý.


Düþünsenize
Koca bir orman
Kitap olma uðruna


Kesiliyor biçiliyor iþleniyor
Ardýndan bizlerin kalemleri altýnda
Madýmak ve otuz beþ caný anlatabilmek için karalanýyor!


Sonuç?
Kifayetsiz kalan
Çýðlýklarýný asla duyuramayan


Koca
Bir utanç
Miras kalýyor hepimize...


3.7.2020
Adnan Bilgiç


Not: Deðerli seçki kuruluna
Bu eserimi güne taþýdýklarý için
Her birine ayrý ayrý teþekkür ediyorum.


Sosyal Medyada Paylaşın: