Ben Ne Ettim

Ben ne ettim...
parçalandým darmadaðýn daðýldým...
ateþte dondum,buzda yandým...
acýktým zil zurna,tokluktan bayýldým...
doydum týka basa,açlýktan ayýldým...
o kadar sevildim ki...taþlaþtým..
.
o kadar nefret edildim ki...
ilgiden un ufak oldum...
bola dar oldum,dara bol oldum...
bulundum kayboldum,
kayboldukça bulundum..
baþta son oldum,sonda baþ oldum.
doluda boþ oldumda, boþta doldum...
kolaya hep zor,zora kolay oldum.
Varlýðýna ulaþamadým
Yokluðuna alýþamadým
Peri þân oldum
.
Ne ettim ben?ben ne ettim...
kanadým oluk oluk...aðladým boðuk boðuk...
yanarken hep soðuk,üþürken terledim..
sarhoþu ayýlttým,ayýðý sarhoþ ettim..
aklarý kararttým,karalarý ak ettim..
yusuf’u kuyuda býrakýp..
Züleyha’ya zindaný saray ettim..
.
ben ne ettim..ne ettim ben...
nefes alsam boðulurum þimdi,
boðulurken dirilirim..
uçar her zerrem semaya,
daðýlýrken yere serilirim.
.
kardelenlerim güneþte açar,
güllerim kardan çýkar kan kýrmýzý..
kaným bembeyaz akar...
caným çekilirken bedenimden...
dikenler ayak parmaklarýmdan çekiler,
bata bata canýmýn içine...
.
ne acý duyarým..nede sýzý...
bu bir þiir deðil
belki kader...
belkide alýn yazýsý...

Yunus Beypýnar
Sosyal Medyada Paylaşın: