Çocukluğumla Has bı Hâl

Çocukluðumla Hasb ý Hâl

Bugün anýlarýmla ýslandým
durulandým kurulandým
Korku akan Hurman çayýnýn serin sularýna býraktým anýlarýmý

Çocukluðumun teri karýþan damlalarý nerelere varmýþtýr ki ürpermelerim duruyor mudur azgýn girdaplarda

Boðulmama ramak kala korku eþiðinin en tavaný
Ilk kez suya daldýðýmda çýkamam sanmýþtým dip yapmadan hemen önce

Sonra
oltada takýlý kalan balýðýn ölgün gözü
Ilk ve son kez vurduðum serçe yüreðimden kan akýtmýþtý

O zamanlar babam saðdý
Ardýmda duran kocaman daðdý
Çýnarýmdý kanýmdý canýmdý
Þimdilerde ne zaman bir nehir görsem
Terimden utanýr korkumdan ölürüm
Belki serçelere mahcupluðum da çocukluðumdan gelir

Birde babamýn elma erik viþne zerdali bahçesi
Al al utanma al derdi al al elmalardan
Guzu hakký vardýr konu komþunun hatta kurdun kuþun
Golden misket Amasya
Seyre dalar uzun uzun bakardý
Ben babama bakardým
Gözlerimden yaþ akardý

Ne zaman bir elma viþne erik yesem gelir boðazama durur
Gözyaþým kurur

A h h ulan dünya
Ne acýlar misafir ettik
Ne baldýranlar aðýrladýk
Belki yolu yarýladýk
Belki son bir kaç adým
Benimde yazacak mezar taþýnda adým
"Hüvel bâki"
Çekeceðiz dünya aðrýsýný
Yapacak bir þey yok ölene kadar tâ
Kii...

Yunus Beypýnar
Sosyal Medyada Paylaşın: